عرش اعلا دومین قطعه از مجموعهایست که مرز میان آسمان و زمین را محو میکند. دیجی اتلستن در این اثر، با ترکیبی از هارمونیهای عرفانی و ضربآهنگهای سایکدلیک، مخاطب را به اوج شهود صوتی میبرد. صدای دف در کنار بیسهای عمیق، وحدتی متعالی میان سنت و مدرنیته خلق میکند. «عرش اعلا» دعوتیست به پروازی روحانی، سفری از نغمههای زمینی به ملکوتیترین لایههای ادراک. تجربهای شنیداری که مرز واقعیت و خیال را محو میکند و شنونده را در آغوش نور رها میسازد.
نظر